Ασκληπιείο Επιδαύρου: Ένας ιερός χώρος ίασης για το σώμα και την ψυχή

Τόπος προαιώνια αφιερωμένος σε θεότητες με θεραπευτικές ιδιότητες, η περιοχή διέθετε ήδη από τα μυκηναϊκά χρόνια Ιερό, στο οποίο λατρευόταν θεά που σχετιζόταν με την ίαση. Τη θέση του πήρε γύρω στα 800 π.Χ. το πρώτο Ιερό, αφιερωμένο στον Απόλλωνα Μαλεάτα, ενώ αργότερα προστέθηκε Ιερό προς τιμήν του θεραπευτή θεού, του Ασκληπιού, του οποίου η λατρεία καθιερώθηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. Η παράδοση τον ήθελε, άλλωστε, να κατάγεται από την περιοχή, ως γιος του Απόλλωνα και της Κορωνίδας, εγγονής του βασιλιά της Επιδαύρου, Μάλου.

Οι ιαματικές πηγές, το γαλήνιο τοπίο και το εύκρατο κλίμα μετέτρεψαν το τοπικό Ασκληπιείο στο σημαντικότερο θεραπευτικό κέντρο όλου του ελληνικού και ρωμαϊκού κόσμου, πυροδοτώντας μια μεγάλη οικοδομική ανάπτυξη κατά τον 4ο και 3ο αιώνα π.Χ.

Τότε χτίστηκαν τα περισσότερα από τα μνημεία που μέρη τους σώζονται μέχρι σήμερα: ο Ναός του Ασκληπιού, που στέγαζε κάποτε το χρυσελεφάντινο άγαλμα του θεού, η Στοά του Αβάτου όπου γίνονταν οι τελετές ίασης των ασθενών, η Θόλος, που φέρει τη φήμη του τελειότερου κυκλικού οικοδομήματος της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής, το Καταγώγιο, ένας Ξενώνας 160 δωματίων για τη διαμονή επισκεπτών και ασθενών, το Στάδιο, όπου γίνονταν οι αθλητικοί αγώνες των Μεγάλων Ασκληπιείων που διοργανώνονταν κάθε τέσσερα χρόνια προς τιμήν του θεού, και το περίφημο Θέατρο, που χωρούσε περίπου 13.000 θεατές.

Αναπόσπαστο κομμάτι της ολιστικής θεραπείας που πρόσφερε το Ασκληπιείο σε σώμα, ψυχή και πνεύμα, το Θέατρο απευθυνόταν στο τελευταίο, φιλοξενώντας τους μουσικούς, ωδικούς και δραματικούς αγώνες των Ασκληπιείων και παραστάσεις δράματος προς τέρψιν των επισκεπτών.

Ξακουστό για την τέλεια ακουστική και τον αρμονικό σχεδιασμό του, έργο του Πολύκλειτου, το θέατρο της Επιδαύρου εξακολουθεί να αποτελεί το εμβληματικότερο αρχαίο θέατρο της Ελλάδας, προσελκύοντας καλλιτέχνες και επισκέπτες από όλο τον κόσμο.