Ναός της Αφαίας: Μια αναπάντεχη συμμετρία

Τόσο ο Αριστοτέλης όσο και ο Στράβωνας παραδέχονται ότι η ίδρυση των ιερών δεν γινόταν τυχαία, αλλά ακολουθούσε έναν εσωτερικό κανόνα που παραμένει, για εμάς, μυστήριο. Δεν μπορεί, όμως, παρά να επηρεάζει την ιδιαίτερη ενέργεια που νιώθει κανείς φτάνοντας στην κορυφή του πευκόφυτου υψώματος, όπου ο τοπικός πωρόλιθος αντανακλά το φως του ήλιου με απρόσμενη μεγαλοπρέπεια, κάνοντας το απίστευτα καλοδιατηρημένο μνημείο να μοιάζει με μικρογραφία της Ακρόπολης.

Λέγεται ότι ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης στηρίχθηκαν στο συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό μοντέλο προκειμένου να σχεδιάσουν τον Παρθενώνα. Μια επίσκεψη στην Αίγινα θα σας πείσει. Χτισμένος γύρω στο 500-490 π.Χ., ο ναός της Αφαίας είναι δωρικός περίπτερος, με 24 από τις 32 κολώνες του να σώζονται μέχρι σήμερα.

Κατά την αρχαιότητα, ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τα αετώματά του, με τα πολύχρωμα γλυπτά, τα οποία στεφάνωναν τις δύο στενές πλευρές του ναού. Το 1811, όμως, ο Άγγλος αρχιτέκτονας Τσαρλς Κόκρελ και ο φίλος του, βαρόνος φον Χάλερσταϊν, τα μετέφεραν στην Ιταλία, από όπου κατέληξαν στα χέρια του Λουδοβίκου Α’ της Βαυαρίας, κι έκτοτε εκτίθενται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου.

Αυτό που κανείς, όμως, δεν μπορεί να αφαιρέσει από τον ναό της Αφαίας είναι η ειδυλλιακή τοποθεσία του πάνω σε έναν καταπράσινο λόφο, όπου ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να ξαποστάσει και να αναλογιστεί τις πιθανότητες ένα αρχιτεκτόνημα του 5ου αιώνα π.Χ. να ορθώνεται, σχεδόν ανέγγιχτο, μπροστά στα μάτια του.