Νέο Φρούριο Κέρκυρας: Κάτω από το βλέμμα του φτερωτού λέοντα

Το Νέο Φρούριο χτίστηκε από τους Βενετούς τον 16ο αιώνα, έπειτα από διαμαρτυρία των Κερκυραίων προς τη Δημοκρατία της Βενετίας για την έλλειψη οχυρώσεων έξω από τα τείχη του Παλαιού Φρουρίου. Οι Βενετοί αποδέχτηκαν το αίτημα, αναγνωρίζοντας ότι το Παλαιό Φρούριο δεν ήταν πλέον επαρκές για την ασφάλεια της πόλης, και κάπως έτσι, οι εργασίες για το Νέο Φρούριο ξεκίνησαν γύρω στο 1576.

Η παράδοση λέει ότι πάνω από 10 χιλιάδες εργάτες δούλευαν ημερησίως για τις ανάγκες του έργου, ενώ ο Βενετσιάνος αρχιτέκτονας Φεράντε Βιτέλι αναγκάστηκε να κατεδαφίσει περίπου 2.000 οικίες και εκκλησίες προκειμένου να συγκεντρώσει τα απαιτούμενα οικοδομικά υλικά. Μολονότι το έργο δεν ολοκληρώθηκε παρά μόνο το 1645, οι θυσίες δεν πήγαν χαμένες, καθώς το Νέο Φρούριο διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην τελευταία οθωμανική πολιορκία του 1716.

Κατά την περίοδο της Βρετανικής Προστασίας (1814-1864), πραγματοποιήθηκαν αρκετές επεμβάσεις στο Νέο Φρούριο. Στο παρελθόν, τα δύο φρούρια ενώνονταν από τείχη που περιέκλειαν εξ ολοκλήρου την πόλη, όμως στα μέσα του 19ου αιώνα, και πριν από την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα το 1864, οι Βρετανοί κατεδάφισαν μεγάλα τμήματα των περιμετρικών οχυρώσεων.

Η βενετσιάνικη κληρονομιά παραμένει ωστόσο ολοζώντανη στο φρούριο, με την ανατολική πύλη του να διακοσμείται ακόμα από τον ανάγλυφο φτερωτό λέοντα του Αγίου Μάρκου, έμβλημα της Βενετίας, που χρονολογείται στο 1728. Από τον προμαχώνα των Επτά Ανέμων μπορεί να απολαύσει κανείς ίσως την καλύτερη πανοραμική θέα προς την πόλη και την ανοιχτή θάλασσα.